منم درسفره دارم هفت سین را ولی توأم شده باداغ زهرا بود سین نخستین سیلی کین به روی فاطمه با دست سنگین ببین بر سفره سین دومم را که سویی نیست در چشمان زهرا بگویم سین سوم تا بسوزی که مادر سوخت بهر کینه توزی از این ماتم دل حیدر غمین است که سین چهارم سقط جنین است به روی سفره سین پنجم این است سر سجاده اش زینب حزین است شده سفره پر از اشک شبانه ششم سین مانده سوت و کور خانه چه گویم شیعیان از سین آخر بود آن سینه مجروح مادر

نظرات شما عزیزان: